Programma I: Kamermuziek

Buiten de grote concertzalen, tussen het groen vind je het DoelenEnsemble. Het ensemble speelt een programma dat het klassieke piano trio in een nieuw licht zet. Met groot dank aan donateurs bezit het DoelenEnsemble de originele vleugel van Julius Röntgen die mee op tour gaat langs alle locaties. Zijn Pianotrio in c opus 50 uit 1904 is op deze vleugel gecomponeerd(!). Een unieke mogelijkheid; Röntgen, zoals u het nog nooit gehoord hebt.

Het DoelenEnsemble vervolgt met het pianotrio The Road Not Taken van de jonge Franse componiste Camille Pépin.

Na de pauze speelt het ensemble in een bijzondere samenstelling: de celesta voegt zich bij het trio voor Die Zeit van Alexandre Rabinovitch-Barakovsky. De betoverende klank van de celesta geeft dit slotstuk een haast magische dimensie. Als u zijn muziek nog niet kent, is dit het moment! We spelen twee werken van Rabinovitch. Zijn muziek kenmerkt zich door herinneringen aan muzikale momenten in muziek die we allemaal kennen. De herhaling ervan zorgt voor een melancholisch dramatische beleving, alsof je dat moment niet wil of kan loslaten. Uiteindelijk doet hij dat dan toch maar pas na een hele lange tocht van herinneringen.

Programma II: Werken voor Pianoduo

Voor dit programma nodigen we u uit voor een muzikale reis die begint met Igor Stravinsky's Sonate voor 2 piano’s. Dit werk, gecomponeerd in 1940, neemt ons mee in een intrigerende dialoog tussen de twee piano’s. Stravinsky mengt klassieke elementen met moderne harmonieën, waardoor een speelse en dynamische sfeer ontstaat. Terwijl de piano’s met elkaar converseren, horen we de meesterlijke contrapunt en de onvoorspelbare melodieën die het publiek betoveren.

Na deze neoklassieke ontdekking vervolgen we onze reis met het Concerto for two piano’s van Peter Jan Wagemans. Dit eigentijdse stuk verkent de interactie tussen de piano’s op een vernieuwende manier. Met complexe ritmische structuren en rijke harmonieën nodigt Wagemans ons uit om de virtuositeit van de pianisten te ervaren. De dynamische en expressieve muzikale conversatie houdt ons op het puntje van onze stoel.

We sluiten onze reis af met Musique populaire van Rabinovitch. Dit werk is in harmonisch opzicht verbonden met hedendaagse folklore, variété en popmuziek. Kenmerkend voor deze compositie is een repetitieve, maar voortdurend veranderende ontwikkeling. Zelf zegt Rabinovitch dat hij in Musique populaire ‘oorspronkelijke, affectieve toestanden transformeert tot pathologische toestanden, tot obsessieve neuroses’.